Tour 2008

We maken in het dagelijks leven vele- meestal TE veel - wetten en regels, om daardoor een goed en
evenwichtig leven te kunnen hebben.
Toch zijn er dagelijks mensen, die die wetten overtreden.
In iedere samenleving of groep zullen er altijd mensen zijn, die zich niet storen aan wetten, regels en
afspraken en gezien de huidige tendens zullen er steeds meer personen ten eigen voordele wetten
overtreden.
De mensen op deze wereld zijn zo decadent geworden en hun honger naar geld ( naar meer en nog
meer ervan) is zo onbeschoft groot, dat de criminaliteit hand over hand toeneemt.
Een overwinning in een grote wielerronde, of een deel( etappe) daarvan, brengt zoveel geld op, dat er
meer en meer zondaars zullen proberen van dat grote geld mee te snoepen.
Eerlijk? Wat is eerlijk?
De man, die nog steeds door vele wielerliefhebbers en vooral door journalisten wordt beschouwd als een
god: Lance Armstrong, heeft zijn zeven zeges in de Tour de France niet gewonnen met uitsluitend
karnemelksepap.
Ik ben er voor meer dan 100 % van overtuigd, dat Lance Armstrong stimulerende middelen heeft
gebruikt, die toen:
A. Nog niet verboden waren,
B. Nog niet gevonden konden worden in bloed of urine.
Lance Armstrong heeft dus niets fouts gedaan.
Hij heeft wel doping gebruikt, maar geen verboden doping, of NOG NIET verboden doping.
Dat de houding van Lance Armstrong moreel veel te wensen overlaat, is niets nieuws. Ondanks het
feit, dat ik waarschijnlijk de enige ben op deze aardkloot, die niet onder de indruk van Lance
Armstrong's bedriegerijen is, heb ik wel veel respect voor zijn houding.
Respect is waarschijnlijk niet eens het juiste woord: ik vind het een grote kunst, om een wereld van
echte professionals zo in de luren te leggen.
In het recente verleden heeft een oplichter, ene van de Berg, kans gezien zijn slachtoffers zo te bespelen,
dat zij medelijden met hem kregen.
Mijn aversie tegen Lance Armstrong is begonnen, toen ik zijn melodramatische verhaal hoorde van
zijn gewonnen strijd tegen kanker.
De man had prostaatkanker, is geopereerd en kon na twee dagen weer naar huis.
Miljoenen mannen- de meesten daarvan ouder dan Lance- zijn geopereerd aan prostaatkanker.
Mijn tweede aversie tegen Amstrong is zijn- voor mij- duidelijke gezichtsverandering, na het behalen
van een etappeoverwinning of een zware bergetappe:zijn gezicht zag er dan uit als van iemand, die
van toeten of blazen weet.
Vandaar ook dat Lance direct na de finish werd opgevangen en weggevoerd naar zijn eigen caravan.
Zo weinig mogelijk mensen mochten hem direct na een zware inspanning in het gezicht zien. In de
Tour van 2008 heeft Ricco mijn gelijk weer eens aangetoond.
Ook Ricco had na de overwinning een gezichtsuitdrukking als van iemand, die eerder bij een
psycholoog thuishoort dan in een wielerwedstrijd.
Wie na de aankomst op l'Alpe-d 'Huez heeft gezien, hoe een echte wielrenner als Kohl er uitzag, weet
het verschil tussen tot het uiterste gaan of doping gebruiken.
Kohl heeft ongeveer 10 minuten als een dweil ergens liggen bijkomen,hij moest overeind om zijn
nieuwe bolletjes trui in ontvangst te nemen, maar had daartoe wel enige ondersteuning nodig.
Dat is een echte wielrenner die- als hij van de doping afblijft en uit handen van de pers- nog veel van
zich zal laten horen in wielrenland.
Met zo iemand als Kohl zal de valse legende Armstrong snel in het vergeetboekje raken en dat is maar
goed ook.
Toen ik zag hoe Kohl erbij lag en hoe Tankink weer zijn grote muil opzette, was voor mij duidelijk,
waarom Kohl bij de RABO is weggegaan.
Veel geschreeuw en weinig wol ( m.u.v. Bogert= veel karakter weinig talent) is niet datgene, wat een
Kohl zoekt voor zijn verdere loopbaan.
Het zit er weer op, Sastre is een goede en eerlijke winnaar.
Iemand die - evenals Kohl- boven zichzelf heeft kunnen uitstijgen.
Zoiets is uitsluitend voorbehouden aan de hele groten.
Sedert Maarten Ducrot de Tour verslaat, samen met Dijkstra, is het een genot om naar de Tour te
kijken, maar nog veel meer om daarnaar te luisteren.
Ook wat betreft de aversie, die Ducrot tegen Cadal Evans heeft, heeft hij in mij een medestander
gevonden.
Wie vecht kan verliezen, wie niet vecht heeft al verloren. Evans heet niet gevochten, maar gerekend en
dat is iets heel anders. Daar verlies je bijna altijd mee, tenzij je natuurlijk een topbaan hebt in de
politiek.
Dag.